Fascia

 

De oorsprong en evolutie van fasciatherapie.

Het is een zachte, diepgaande en niet-manipulatieve vorm van behandelen. Vertrekkend vanuit het lichaam en de beweging in de patiënt worden lichamelijke problemen aangepakt. Indien nodig wordt er meer diepgang toegevoegd aan de therapie waardoor meer persoonsgebonden aspecten van de klachten benaderd kunnen worden. Daarbij wordt rekening gehouden met vitale, psycho-emotionele en gedragsmatige factoren die een problematiek doen ontstaan of in stand houden. Hieruit kan men afleiden dat de fasciatherapie naast een therapeutisch ook een vormend aspect kan hebben.

Fasciatherapie wordt toegepast door kinesitherapeuten of osteopaten Ze hebben een moeilijke en langdurige opleiding doorlopen die hen in staat stelt om op een efficiënte manier klachten te behandelen, dit vanuit de hierboven beschreven brede invalshoek.

Hoe bekijkt de fasciatherapeut de pathologie

“Fascia” is het bindweefsel waarmee heel het lichaam doorweven is. 98% van ons lichaam bestaat uit bindweefsel. Tot 1980 werd het bindweefsel als een “opvullend” en “ondersteunend” weefsel beschouwd. Het verhinderde zelfs de anatomicus een duidelijk beeld te krijgen van de topografische ligging van de lichaamstructuren: bij anatomische dissectie werd zoveel mogelijk weggesneden en verijderd om een juist beeld te krijgen van het lichaam.

Onlangs is men tot de ontdekking gekomen dat de fascia een belangrijke rol speelt in het lichamelijk en geestelijk functioneren, een rol die evenwaardig is aan die van de andere grote systemen. Samen met het autonoom zenuwstelsel en het hormonaal stelsel beïnvloedt het de graad van spierspanning, het bewegingspatroon, de bloedcirculatie, de hormoonhuishouding, het stresssysteem, het humeur, de manier van emotioneel reageren, het denken en bijgevolg ook het gedrag. Het lijkt dan ook niet onlogisch dat de fascia een sleutelpositie inneemt in het ontstaan van allerhande klachten en aandoeningen.

Indicaties

  • Aandoeningen van het bewegingsapparaat; rug- en nekklachten, spier- en gewrichtsaandoeningen, etc.;
  • Functionele stoornissen gaande van “vage” pijnen van het bewegings- of verteringsstelsel tot CVS en fibromyalgie;
  • Vormende begeleiding bij burnout en depressie en bij aandacht- en perceptiestoornissen;
  • Ondersteunende begeleiding in precaire levenssituaties: personen in rouw, een transformatieproces, scheiding, bij palliatieve zorgen. Daarbij optimaliseren we het functioneren en begeleiden daardoor de persoon in moeilijke levenssituaties.

Voor meer informatie: www.fascia.be